Subok lang…
Kaya mong pasayahin ng sobra ang isang tao pero darating ka sa pagkakataon na malalaman mong hindi mo kayang punan ang lugar ng isang pag-ibig na nagtagal at nawala. Malalaman mong ang pagmamahal na iniaalay mo sa kanya ay hindi sapat at ang masaklap doon, hindi niya kayang mawala ang taong iyon sa buhay niya.
Isang katotohanang kailangan nating harapin. Isang katotohanang dapat nating tanggapin.
Kagalaan. 
aaww totoo po ito…
nakakalungkot na ibinigay mo na ang lahat ng powers mo hindi pa pala sapat yun hahaysss.. para akong nawalan ng tiwala sa sarili kong magpasaya ng ibang tao dahil hindi pala sapat ang nararamdaman mo para lang mapasaya ang isang tao…
makikidaan po
Lambing
May 13, 2010 at 8:19 am
Salamat sa pag-comment. Pero siyempre hindi dapat tayo mawalan ng pag-asa; dapat patuloy lang tayo sa pagpapasaya at pagmamahal. Pero dapat alam din natin kung kailan tayo hihinto, baka kasi mamaya ang dating eh pinipilit na lang natin yung sarili natin sa kanya. God bless you! š
weelan
May 13, 2010 at 10:08 am
tama! š
merad
May 13, 2010 at 2:46 pm
Apir! š
weelan
May 14, 2010 at 1:43 am
awtts!! bakit my gnyan?? ehehhhe..
oh well datz life.. actually minsan xdo tayo nkatutok sa sakit na pinagdadaanan natin, ang totoo minsan tayo rin ay nkakasakit din ng iba š
gnun tlga.. sinasaktan tayo ng hnd sinasadya at nananakit tayo ng hnd nasasadya š PATAS! ehehhe
gandang araw!
kayedee
May 13, 2010 at 4:09 pm
I couldn’t agree more. š
weelan
May 14, 2010 at 1:43 am
yeah. that’s life anyway…
neil
May 14, 2010 at 12:49 pm