Ilabas mo.

Ito ay isang pagpapakawala. Pagpapakawala ng mga salitang pilit na kinakalabit ang doorknob ng utak ko, kung mayroon man. Mga salitang kung makaasta ay punong-puno ng kahulugan, na sa katotohanan ay kahit ang asta pa lang nila ay napakadaling pagtawanan.

Pag-ibig. Pag-ibig. Pag-ibig. Pag-ibig. Pag-ibig.

Ang pag-ibig daw ay matiyaga at magandang-loob. Hindi din daw ito mainggitin, mayabang, makasarili, o mapagtanim sa kapwa. Ang pag-ibig daw ay mapagpatawad, mapagtiwala, puno ng pag-asa, at mapagtiis hanggang wakas. Pero minsan, sadyang hindi mo maiiwasang itanong – hanggang kailan?

The Bakit List.

Nitong mga nakaraang araw ay nakakatulog ako ng 10pm tapos magigising ng 12am, at hindi na makakatulog ulit. Kung tama ang naaalala ko ay nangyari na sa akin ang ganito sampung taon na ang nakalipas. Moving on, dahil natapos na ako sa pinapagawang poster chenes sa akin, at dahil wala na rin akong magawang ibang mas makakabuti sa aking pagkatao (kagaya ng napakaraming pagkakataon) naisipan kong magsulat. Sabaw.

FoF.

Alam mo ba na “ruweda” ang Tagalog translation para sa Ferris wheel, at “tiyubibo” naman ang para sa carousel? Kung alam mo, mabuti. Kung hindi naman, sabay nating tawanan ang ating mga sarili.

The Tuxedo: A Short Story

After attending his first prom, he wanted to own a tuxedo. Years after that first prom, he still doesn’t own one. It has been a series of rentals and hand-me-downs, it was never the one that he bought.

Tao.

Kagabi habang umuulan ng malakas ay kasama ko ang aking kapitbahay at kaibigan na si Shierwin sa Mall of Asia, at dahil nga malakas ang ulan ay pahirapan umuwi. May isang taxi kaming pinara, nagtanong ang driver kung saan kami pupunta (SOP iyan kapag maulan, Friday, at maulan na Friday), “Palanan, sa may Cash and Carrry.” sagot namin. Sinabi niya mataas na ang baha sa Palanan sabay banat ng, “P300, magagawan natin ng paraan.” At mula diyan ay sisimulan ko ang blog na ito.

Sorry, I Say Things.

Naisip ko lang, bakit kaya hindi ako pinasok ng mga magulang ko sa kahit anong sports clinic noong bata pa ako? Dahil ba mataba ako? Kalokohan! Haha!

Wititit Bumblebee.

Yesterday once more pa akez thinking ng witty tweety, but wit akez ma-dig sa brainacles kez, kahit very light variables lang. Difficulty pa nitey, na-thinking pa ni akech na bumlagag, ahay! Kembot!

Lighter naman…

Nitong mga nakaraang araw, napansin ko na medyo may “kabigatan” ang mga lumalabas na posts ko; puro may galit, kalungkutan, kawalan ng kung ano, irita sa mundo at iba pa. Kaya ngayon, dahil wala lang, dahil gusto ko lang. Dahil sadyang kailangan ko lang maalala na malikot ang utak ko… lighter naman. Nga pala, baka mapuno na naman ito ng random thoughts, back stories and the like so please, aah, who cares?!

(Ang Kawalan ng) Paniniwala.

“I am anti-life, the Beast of Judgement. I am the dark at the end of everything. The end of universes, gods, worlds…of everything. And what will you be then, Dreamlord?” “I am Hope.” Choronzon and Dream playing “The Oldest Game” in Sandman #4: “A Hope in Hell”

If you are having some issues with your faith or any other aspect of your life, I suggest that you leave this page now; stream a Bieber video, find a better read, anything, as long as you leave NOW.